Śmieje się kat

Nie jest hańbą być zdradzonym,

lecz jest hańbą zdradzić.

Nie jest hańbą być zabitym,

lecz jest hańbą zabić.

Nie jest hańbą być kalanym,

lecz jest hańbą kalać.

Nie jest hańbą trutkę wypić,

lecz trucizny zadać.

Śmieje się kat, śmieje się kat,

bo ci, co innym plują w twarz

nie wiedzą, że plują pod wiatr.

Nie jest hańbą zmylić drogę,

lecz złą drogę wskazać.

Nie zhańbiony obrażony,

lecz ten, co obraża.

Nie jest żadną hańbą kochać,

lecz miłość wyśmiewać.

Nie jest hańbą gasić pożar,

jest hańbą podżegać.

Śmieje się kat, śmieje się kat

bo ci, co innym plują w twarz

nie wiedzą, że plują pod wiat

Nie jest hańbą ulec sile,

lecz siłą zdobywać.

Nie jest hańbą poniżenie,

jest hańbą poniżać.

Nie jest hańbą ból i rozpacz

– hańbą ból zadawać.

Nie jest hańbą być pobitym,

hańbą biczem smagać.

Śmieje się kat, śmieje się kat

bo ci co innym plują w twarz

nie wiedzą,  że plują pod wiatr.